Logo PANS

Modrzew japoński

Modrzew japoński  (łac. Larix kaempferi) (ang. Japanese Larch), rodzina: sosnowate

W Parku Lubomirskich mamy zaledwie jeden egzemplarz modrzewia japońskiego. Rośnie na trawniku od północy po prawej stronie pałacu, patrząc w kierunku od pałacu na budynek folwarczny. Jego obwód na wys. 1,3 m sięga 185 cm.

Modrzew japoński został po raz pierwszy opisany w 1856 r. przez francuskiego botanika Elie-Abel Carriere w czasopiśmie Journal Général d’Horticulture. Łacińska nazwa honoruje Engelberta Kaempfer’a, pierwszego europejskiego botanika, który odbył wyprawę naukową do Japonii.

Modrzew japoński w Parku Lubomirskich w Przemyślu. Fot. Hanna Fleszar

Modrzew japoński odróżnia od naszego rodzimego modrzewia europejskiego m.in. układ konarów na pniu i charakterystyczna szyszka:

– konary modrzewia japońskiego są wygięte ku wierzchołkowi, gałęzie są rozstawione mniej lub bardziej horyzontalnie, niezwieszające się,

– łuski szyszek są pofalowane i odwinięte na zewnątrz.

Szyszka modrzewia japońskiego. Fot. Hanna Fleszar

W swojej ojczyźnie, Japonii, modrzew japoński naturalnie występuje w górach wulkanicznych na wyspie Honsiu. Obecnie ten gatunek modrzewia coraz częściej w zieleni miejskiej zastępuje rodzimy, gdyż jest odporniejszy na przemysłowe zanieczyszczenia gazowe i tzw. kwaśne deszcze niż gatunek europejski.

oprac. mgr inż. Hanna Fleszar