Korkowiec amurski (łac. Phellodendron amurense) (ang. Amur Cork Tree), rodzina: rutowate

W Parku Lubomirskich rosną cztery egzemplarze korkowca amurskiego o obwodach pni mierzonych na wysokości 1,3 m: 255, 250, 197 i 140 cm. Drzewo tego gatunku było chętnie sadzone w ogrodach dworskich pod koniec XIX wieku, kiedy to powstawało wiele nowych rezydencji szlacheckich, zakładano przy nich parki i ogrody, i sadzono egzotyczne drzewa.

Korkowiec amurski pochodzi z rejonów Azji Wschodniej: Wschodniej Rosji, północnych Chin, Korei, Mandżurii i Japonii.

Drzewo to charakteryzuje się pięknym parasolowatym pokrojem i zdrowym zielonym ulistnieniem, które jesienią zmienia barwę na cytrynowożółtą. Dodatkowym elementem dekoracyjnym są pojawiające się latem zielone owoce, czerniejące jesienią, będące do wiosny cennym źródłem pożywienia dla ptaków.

Jest rośliną miododajną cenną dla pszczelarstwa z uwagi na ogromne ilości nektaru wydzielanego przez kwiaty.

Korkowiec amurski jest jedną z podstawowych roślin w tradycyjnej medycynie chińskiej używaną do leczenia dolegliwości bólowych różnego pochodzenia, zapalenia opon mózgowych, zapalenia płuc, gruźlicy, nowotworów, żółtaczki, marskości wątroby, zapalenia żołądka i dróg moczowych, w zapobieganiu zwyrodnieniom stawów a nawet rozroście prostaty. Olej pozyskiwany z owoców korkowca ma właściwości redukujące poziom cholesterolu i cukru we krwi, a także używany jest w leczeniu zapalenia trzustki i różnych chorób skóry, z uwagi na to, że cała roślina zawiera alkaloidy, które mają właściwości bakteriobójcze. Olej uzyskiwany z nasion jest bardzo skutecznym środkiem owadobójczym.

oprac.: mgr inż. Hanna Fleszar